Tematem wystawy jest szeroko pojęta idea zabawy jako podróży w głąb krainy szczęśliwego dzieciństwa. Marek Szyryk pokazuje zestaw, które wykonał w wieku 11-16 lat.
Zdjęcia pochodzą z lat 1987-83. Mają w sobie urok zatrzymanego czasu, beztroski i poczucia wolności, które przynależą do wieku dziecięcego i młodzieńczego. Jest w nich nostalgia za światem utraconym, tęsknota za czystym i naturalnym doznaniem zadowolenia z życia, które z biegiem czasu niepostrzeżenie umyka. Fotografie Szyryka są nie tylko uniwersalnym reportażem o pięknie istnienia ,,homo ludens”.
To zestaw, który zaskakuje dojrzałością młodego twórcy, wyczuciem chwili, świetnymi ujęciami ruchu, wyważoną i przemyślaną kompozycją. Szyryk okazuje się uważnym obserwatorem, fotografuje chwile młodzieńczych zabaw ze świadomością, że zachowuje część ważnego dla siebie w danym momencie świata. Ma się wrażenie, że z pełną świadomością kreuje zarejestrowaną rzeczywistość jako symboliczną, idylliczną krainę spokoju, pogody ducha i szczęśliwości. Narracja archiwalna kontynuowana jest przez dojrzałego twórcę, doświadczającego tych samych doznań w kontekście fotograficznej obserwacji współczesnych zabaw dziecięcych. Cudowna kraina dzieciństwa to nie tylko wspomnienie z dalekiej przeszłości. Zabawa trwa nadal, poczucie szczęścia i radość z życia dostępne są w każdym miejscu i czasie.
Joanna Mielech
Marek Szyryk. Fotograf, pisarz, przede wszystkim jednak nauczyciel [ROZMOWA]